ฮูโก โกรเทียส คือ

• โกรเทียส

• ฮู     องค์การอนามัยโลก ดับเบิลยูเอชโอ
• โก     พี่
• โกรเทียส     ฮูโก โกรเทียส
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• เจมส์ โกรเวอร์ เทอร์เบอร์    เจมส์ เทอร์เบอร์ เทอร์เบอร์
• โกร้    ว. ค้ำ, เช่น ยืนโกร้.
• โก่    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. กู่ตะโกน, เรียกดัง ๆ.
• โก้    ๑ (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. กู่ตะโกน, เรียกดัง ๆ. ๒ ว. หรูหราภูมิฐาน (มักใช้แก่กิริยาแต่งตัวหรือการแสดงกิริยาอื่น ๆ).
• โก๋    น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมน้ำตาลทราย อัดใส่พิมพ์เป็นรูปต่าง ๆ.
• ฮิวโก้ วูล์ฟ    วูล์ฟ
• ฮีโมโกลบิน    เม็ดสีนําอ๊อกซิเจนที่อยู่ในเซลล์ของเม็ดเลือดแดง เฮโมโกลบิน สารสีแดงของเม็ดเลือดแดง
• วัลเทอร์ โกรปีอุส    โกรปีอุส
• คนนิโกร    นิโกร คนผิวดำ ชาวนิโกร ชาวผิวดำ คนผิวหมึก คนผิวดํา คนเชื้อสายนิโกร ดูdarkey อ้ายมืด